Ein kær kolliderte med ei dame, beigge bila vart heillt ød’lagt, mein utrulig nukk kom dam beigge frå det uta skader.
Da dam hadde kravlet sæ ut tå bila sa ho:

– «Så du er ein mainn, det var int’ressant. Je er kvinne. Oj, sjå på bilae våre! Det er ingenting att – å vi er uskadd! Detta må væra eit teign frå Gud om at vi skær fortsætta å træffes å bli vænner, å leva løkkelig sammen resten tå våre daar».

Smigret svara kærn:
– «Å ja, je er enig. Detta MÅ væra eit teign frå Gud»!

Ho fortsætte:
– «Å sjå her, her er eit ainne mirakel. Biln min er heillt ød’lagt, mein vinflæska mi er like heil. Gud vil nukk at vi skær dreikke denna vinen å feire hær heldige vi var».

Ho gir flæska teill kærn, som nikker, åpner flæska å dreikker hælvparten.

Han gir så flæska teill a. Ho tær flæska, sætter i kørken, å kærn spær:
– «Skær du itte dreikke nåe»?’

Ho svara:
– «Nei takk. Je trur je skær veinte på pol’ti»!