N’Lars Otto kom kutenes inn teill dåkktern, å sa:

– «Dåkkter, dåkkter, du må hjæle mæ, je har fått ein beteinnelse i …. dein du veit».

Dåkktern fækk’n teill å dra ned boksen, såg på «dein du veit», å såg att’n hadde ein rau ring ruinnt «junior». Dåkktern fainn fram ei flæske, tømmte litt stinkende, blank guffe på ein klut å ba’n gni inn «junior».

Hain gnei, å ringen vart borte. N’Lars Otto juble:

– «Fantastisk. Hæ var detta fær nåe»?

– «Lepestiftfjærner»!