Kategoriarkiv: Jobb, skole og dårlige sjefer

Korridorpassieint

Publisert av
Svar

Eit sjekkeli rasshæl tå ein direktør hadde fått nåe inn i H%&¤#tte vonnt i magan, å vart seinnt teill Sentralsjukehuset på Kongsvinger fær uinnersøkelse.  Der vart’n «korridorpassieint» teill å binne med.

Hain oppførdde sæ «som hemme», kjæfte å kommanderte pleiera ruint som om dam var hass ansatte.

Etter ei staunn var’n fresk at, meinnte’n, å ville ut der i frå.  Detta pågikk heilt teill a Unni kom på vakt.  Ho gikk rætt inn teill’n å sa:

– «Je må ta tæmpen på dæ»!

– «Hæffer i H#####e skær du det, je føler mæ heilt fin»?

– «Slik er regla», sa a Unni.

– «Ja, så steikk detta h¤##¤ttes tærmometre i kjæften på mæ, da».

– «Det er itte slik vi gjær det her, her skær det måles i anus, leigg då på magan».

Hain klaga, masa å kjæfte, men la sæ teill sluitt på magan å beit sammen teinna da’n kjinnte nåe hart treinge inn i ræva hass.

Slik vart’n liggan i bortimot ein time, å’n fækk itte sagt eit eineste ord, fær det er vanskeli å kjæfte, dan’n ligger på ein gærdiger maga.  Mein hain lurdde fælt på hæffer så mange lo, å hæ dam lo tå.

Teill sluitt kom dåkktern, som å binnte å gap-skratte.

– «Hæ f#¤# er det aille ler tå»? spordde’n, «har dam aildri sett ein direktør ta tæmpen fær»???

– «Jo da, mein ailldri med ein tannbørste»!

Resærvelærer

Publisert av
Svar

På 60-tale var det dåli steillt med kvalifiserte lærere, sæli på bygda.  Blaint studeinta innafær, var det mange som tok sæ eit år sim «reservelærer» fær å finansiere studie sitt.

Første dagen studeinten sto ved kattetre i Slarverud skule, så’n 7 elever som itte akkurat så ut som om dam var oppdatert på boklig lærdom.

Hain lurdde fært på hæss’n skuille binne uinnervisninga, å værdde å teigne opp ein stor A på tavla:
– «Er det nåen som veit hæ denna hetter»?

N’Steinar rakk opp hånna:
– «Je er nesten seikker på at det er sparæsse»!

Livatt nyføtt onge

Publisert av
Svar

N’Geir Ove (tidligere sjef) hadde kømmi gætt opp i åra, da’n færelske sæ i ei ong jinte i Thailand, som’n gifte sæ me.

Ingen tå dam hadde onger, nåe beigge ville ha, mein hain var steril.

Mein det fainntes det løsning på, der nere i smilets lainn.

På sjukehuse i Pattaya kuinne dam bytte de sentrale dela i hass testikkler, med teilsvarende frå ein ong, viril apekatt.  Opprasjon vart fagmessi bra utført, å værså ni måner etterpå fødde kjærringa ein vælskapt onge.  Gubben, som itte rakk fram i tide, spordde om det vart gutt eiller jinte.

– «Det veit vi itte einnå», svara sjukepleiern, «vi klarer itte å få ongen ned frå taklampa»!

Å oppdra onger…..

Publisert av
Svar

A Gustava hadde vørti 65, å sto i kø på dein lokale dagligvarebutikken fær å betala.

Bak a sto ei mor med ein liten gutt, som sto å ditte handlevogna damms mot a Gustava, å dein slo inn i a fleire gonger.

Ho snuidde sæ teill mor hass å spordde:

– «Kain du itte få’n teill å gi sæ? Det gjær vondt»!

Mora svara:

– «Nei, hain har fri barneoppdragelse, hain skær lære tå de feila hain gjær».

Ei kær bak dam i kø’n hørdde detta. Hain gikk bort teill kjøleskape å heinte eit beger yoghurt, åpne det å tømmte det over hugu på mora teil rampegutten, å sa:

– «Jeg har hatt fri barneoppdragelse je å»!

Færplantningslære

Publisert av
Svar

– «Hærtte kommer je frå, mamma»? spordde veissle Frank.

Mor hass hadde veinte leingi, nåe reidd på detta vansk’lie spørsmåle, mein tok sæ sammen å ga’n Frank ein utførling beskrivelse tå aillt, frå samleiet teill dramaet på fødestua.

Da a var ferdi, pust’a lettet ut.

– «Åh, je lurdde bære», sa’n Frank, «fær’n Muhammed i klassa kommer frå Pakistan».

Jubilant

Publisert av
Svar

N’Johan hadde vørti 67, å skuille gå tå med pensjon frå trappefabrikken, der’n hadde ærbe i 40 år.

Direktør’n haullt ei værm å følelsesladd tale, å teill sluitt sa’n:

– «Hadde vi kuinni samle aille trappen n’Johan har laga, å skjøtt dam sammen, hadde vi kuinni gått heilt teill himmel’n».

Da kom det rolig frå’n Johan:

– «Je har da stort sett bære laga kjellertrapper je»!

Itte fuill

Publisert av
Svar

A Beate var ein tur i Oslo, å var ute å gikk bortmed Vigelandsparken.

Plussli sprang’a bort teill ein poltimainn, å sa:
– «Je er itte fuill, å bruker itte dop, mein je er heilt seikker på at ein tå dessa stuaen lea på sæ»!

– «Ta det heillt rolig», svara betjenten, «detta er itte statuer, dessa ærber i vægavæsne»!